آیا سگ و گربه رنگها را می بینند؟

شبکیه چشم با استفاده از دو نوع سلول مخروطی (زرد-سبز-قرمز) و استوانه ای (سفید-سیاه) قادر به تشخیص رنگ ها است. شبکیه چشم سگ و گربه نیز دارای هر دو نوع سلول مخروطی و استوانه ای است ولی نسبت این سلول ها با چشم انسان متفاوت می باشد و به همین دلیل می توان گفت سگ ها و گربه ها رنگ ها را می بینند ولی رنگ اجسام از دید آنها محو تر است. به دلیل اینکه شبکیه چشم سگ ها و گربه ها سلولهای استوانه ای بیشتری نسبت به چشم انسان دارد این حیوانات قادرند طیف گسترده تری از رنگ های خاکستری را از هم تمایز دهند. شبکیه چشم گربه ها دارای لایه ای آینه مانند است که با انعکاس نور در شب موجب تقویت نور اجسام شده و گربه را قادر می سازد که در شب نیز به خوبی ببیند. به همین دلیل گربه ها شب ها نیز می توانند شکار کنند.

توکسوپلاسموز و انتقال آن توسط گربه

یکی از سوالات متداولی که علاقمندان به حیوانات خانگی و به خصوص گربه در مشاوره های تلفنی و حضوری از من می پرسند در مورد بیماری توکسوپلاسموز و یا ناباروری و سقط جنین ناشی از گربه است.

بیماری توکسوپلاسموز توسط انگل میکروسکوپی به نام توکسوپلاسما گوندی منتقل می شود. تنها میزبان شکل بالغ این انگل گربه است به گونه ای که این انگل داخل روده گربه تکثیر شده و می تواند تخم تولید کرده و تخم را از طریق مدفوع دفع نماید. تخم دفع شده این انگل پس از 2 تا 5 روز قرار گرفتن در خاک و محیط مناسب می تواند به شکل عفونت زا تبدیل شود و در این صورت قادر است تا ماه ها در خاک زنده بماند. در صورتی که تخم انگل توسط حیوانات خونگرم (پرندگان و پستانداران) خورده شود، انگل داخل بافتها تکثیر شده و بدون ایجاد علائم ظاهری کیست های بسیار کوچک میکروسکوپی را در بافتهای مختلف ایجاد می کند. این کیست ها توسط سیستم ایمنی افراد معمولی به شدت مهار شده و معمولا تا پایان عمر هرگز مجددا فعال نمی شوند. تنها در افرادی که به دلیل بیماری هایی مانند ایدز و یا شیمی درمانی شدید دچار ضعف سیستم ایمنی شده باشند ممکن است کیست های قدیمی مجددا فعال شوند که در این صورت با درمان آنتی بیوتیکی درمان می شوند.

توکسوپلاسموز در گربه

گربه ها از سه طریق به انگل توکسوپلاسما آلوده می شوند:

1-     خوردن گوشت و مرغ خام و یا کم پخته شده (کباب کم پخته) آلوده به کیست های توکسوپلاسما

2-     از طریق گربه ماده ای که در دوران بارداری برای اولین بار به توکسوپلاسما مبتلا شود

3-     خوردن تخم انگل فعال شده

گربه ها تنها یک بار در طول عمر خود به این انگل آلوده می شوند و 3 روز بعد از خوردنن کیستهای داخل گوشت خام شروع به دفع تخم انگل از طریق مدفوع خود می کنند و این دفع انگل حداکثر تا 3 ماه ادامه می یابد و سپس تا پایان عمر گربه حتی اگر مجددا با انگل در تماس باشد هم به دلیل ایجاد ایمنی دیگر تخم انگل را دفع نخواهد کرد.

به این ترتیب مشاهده می کنید که گربه ها تنها در صورت آلودگی برای مدت 3 ماه می توانند منبع آلودگی باشند.

چگونه بدانیم گربه ما آلوده است:

• با انجام یک تست سرمی توکسوپلاسما و آزمایش مدفوع می توان به سادگی متوجه شد که آیا گربه می تواند برای سلامتی ما مضر باشد یا نه.

• در صورتی که گربه از نظر سرمی مثبت باشد (یعنی قبلا به انگل آلوده شده است) ولی در آزمایش مدفوع انگل دفع نکند به این مفهوم است که این گربه هرگز تا پایان عمر خود انگل دفع نخواهد کرد و بی خطر است.

• در صورتی که گربه در تست سرمی مثبت بوده و در مدفوع تخم انگل مشاهده شود به این معنا است که گربه به تازگی آلوده شده و حداکثر تا 3 ماه انگل دفع خواهد کرد و پس از آن کاملا از این نظر بی خطر خواهد شد.

• در صورتی که گربه از نظر سرمی منفی باشد (یعنی تا کنون به انگل توکسوپلاسما مبتلا نشده) که مسلما از نظر مدفوع نیز منفی خواهد بود. در این صورت این گربه در حال حاظر کاملا بی خطر است ولی در صورتی که از گوشت یا مرغ خام تغذیه کند و یا با خاک پارک و خاک آلوده تماس داشته باشد ممکن است آلوده شده و تا 3 ماه انگل دفع کند.

با توجه به موارد بالا متوجه می شوید که گربه ها در صورت آلودگی تنها در مدت زمان کوتاهی از عمر خود ناقل بیماری هستند.

از نظر علمی و عملی مشخص شده که احتمال آلودگی انسان از طریق تماس با موی گربه و یا نوازش کردن گربه در گربه ای که در حال دفع انگل است بسیار ناچیز است.

روش های انتقال توکسوپلاسما به انسان

انگل توکسوپلاسما از دو راه می تواند انسان را آلوده نماید:

1-     خوردن و یا تماس گوشت یا مرغ آلوده به کیست های انگل (گوشت خام و کم پخته شده و یا گوشتی که مغز آن حداقل 68 درجه سانتیگراد حرارت ندیده باشد مثل انواع کباب و همبرگر)

2-     از طریق خوردن تخم فعال شده انگل در مدفوع گربه (2 تا 5 روز در محیط مناسب مانده باشد)

منظور از خوردن یا تمای با گوشت آلوده این است که حتی چاقوی آشپرخانه ای که گوشت با آن خرد شده و یا تخته خرد کردن گوشت و حتی قطرات آب گوشت خام که روی میز و لوازم آشپرخانه ریخته شده و نیز تماس دست دارای خراشیدگی و زخم با گوشت خام نیز می توانند این انگل را به انسان منتقل کنند.

انسان در واقع میزبان واسط انگل توکسوپلاسماست و در صورت ورود این انگل به بدن ما، در بدن کیست های بسیار ریز میکروسکوپی تشکیل می دهد که به سرعت توسط سیستم ایمنی افراد سالم مهار شده و اغلب تا پایان عمر فعال نمی شود. این اتفاق تنها یک بار در طول عمر هر فرد رخ می دهد و از آن پس فرد در برابر این انگل ایمن خواهد شد.

در افرادی که به دلایلی مانند ابتلا به ایدز و یا شیمی درمانی شدید سیستم ایمنی بسیار تضعیف شده است ممکن است در برخی مواقع این کیست ها مجددا فعال شوند که در این صورت با آنتی بیوتیک های مخصوص درمان می شود. این افراد همواره از طریق خوردن و تماس با گوشت قرمز و سفید نیز در معرض آلودگی مجدد هستند.

آنچه که اغلب در جامعه ایجاد نگرانی می کند ابتلای زنان باردار به این انگل است که در میان مردم به نازایی ناشی از گربه شهرت یافته است. در این خصوص چند نکته وجود دارد:

1-     زنان بارداری که پیش از بارداری یک بار در طول عمر خود به این انگل آلوده شده باشند از آنجایی که نسبت به آن ایمن شده اند حتی با تماس با گوشت و مرغ و یا مدفوع آلوده گربه نیز خود و نوزادشان در معرض خطر نخواهند بود.

2-     زنان بارداری که تا پیش از بارداری هرگز به این انگل آلوده نشده باشند در طول دوران بارداری در صورت ابتلا به این انگل می توانند بسته به سن جنین با خطرات سقط و یا بروز بیماری در جنینشان مواجه باشند و به همین دلیل این افراد می بایست از خرد کردن گوشت و مرغ بدون استفاده از دستکش، خوردن استیک یا کباب و همبرگر کم پخته، خوردن سبزیجات ضد عفونی نشده و تماس با مدفوع گربه ای که از نظر سرمی منفی بوده و یا در حال دفع تخم انگل است پرهز نمایند.

به همین دلیل در بسیاری از کشورهای پیشرفته تمامی زنان پیش از بارداری و یا پس از اطلاع از بارداری مورد آزمایش سرمی توکسوپلاسموز قرار می گیرند. افرادی که از نظر سرمی مثبت هستند (یعنی قبلا با انگل آلوده شده اند) در طول بارداری با خطری مواجه نیستند ولی افرادی که از نظر سرمی منفی هستند (یعنی تا کنون به انگل توکسوپلاسما آلوده نشده اند) تحت آموزش های لازم برای جلوگیری از ابتلا به توکسوپلاسما در طول بارداری قرار می گیرند.

با توجه به توضیحات بالا، احتمال آلودگی به انگل توکسوپلاسما از طریق مواد غذایی بسیار بیشتر از مدفوع گربه است و نیز تماس با گربه و یا مدفوع آن در دوران پیش از بارداری نیز مضر نبوده و حتی در دوران بارداری هم با توجه به مطالب گفته شده تقریبا بی خطر است.

به طور کلی به تمامی بانوان توصیه می شود که پیش از بارداری و یا در اوایل بارداری با آزمایش سرمی توکسوپلاسما از وضعیت سابقه ابتلای خود مطلع شوند تا بتوانند سلامتی فرزندشان را با رعایت اصول بهداشتی ذکر شده تضمین نمایند.

همچنین در مورد افرادی که باردار نیستند و به دلیل ترس از توکسوپلاسموز از نگهداری گربه خود داری می کنند نیز با توجه به مطالب گفته شده نگهداری و تماس با گربه نمی تواند در ایشان ناباروری یا بیماری در رابطه با توکسوپلاسموز ایجاد کنند و نمی بایست از این نظر دچار تردید باشند. به ویژه در صورتی که گربه آنها خانگی بوده و از گوشت خام تغذیه نکند جای هیچ گونه نگرانی وجود نخواهد داشت.

لیست از مواد غذایی ممنوعه برای طوطی ها

پس از بررسی های مختلف ، یک لیست از مواد غذایی ممنوعه برای طوطی ها تهیه کردم که با رعایت آن می توانید به تغذیه مناسب و سالم طوطی خود کمک کنید ...

مواد غذایی زیر جزء مواد غذایی ممنوعه برای طوطی ها می باشد ، به این معنی که این مواد غذایی هرگز نباید در اختیار طوطی قرار بگیرد ...

1- شکلات - کاکائو (در هر شکلی و نوعی)

2- میوه آووکادو : ‏نوعى میوه شبیه انبه یا گلابى ( به علت میزان بالای چربی )

3- کافئین

4- الکل و هر نوع مشروبات الکلى‏

5- دانه سیب ( به علت اینکه حاوی سیانور/اسید سیاندریک هستند )

6- هسته هلو ( به علت اینکه های حاوی سیانور/اسید سیاندریک هستند )

7- هسته آلو ( به علت اینکه حاوی سیانور/اسید سیاندریک هستند )

8- هسته گیلاس

* زمانی که سیب و هلو و آلو و گیلاس در اختیار پرنده قرار می دهید ، حتما دانه های میوه رو جدا کنید .

9- فرآورده های لبنی حاوی لاکتوز (قند شیر )

10- سیر و پیاز (خام و پخته) : (باعث از بین رفتن سلول های قرمز خون می شود)

11- نمک و کلیه مواد غذایی حاوی نمک مانند پفک و ... : (عطش آور است ، باعث کمبود آب بدن طوطی و افزایش دفع ادرار می شود )

12- قارچ

13- ریواس

14- کرفس

پس توصیه اکید این است که مواد غذائی ذکر شده را هرگز در اختیار طوطی خود قرار ندهید تا پرنده ای سلامت داشته باشید

منبع

برای نگهداری در منزل سگ ماده بهتر است یا نر

زمانی که فردی تصمیم به نگهداری از یک سگ می گیرد اولین چیزی که به آن فکر می کند نژاد و یا اندازه سگ مورد نظر است. پس از اینکه در مورد نژاد سگ به نتیجه رسید دومین سوال مطرح می شود: سگ ماده یا نر؟ کدام بهتر است؟ آیا با هم تفاوتی دارند؟

در واقع این سوال بسیار دشواریست. اگر بخواهیم یک دسته بندی کلی داشته باشیم می توان مزایا و معایب سگهای نر و ماده را به صورت زیر خلاصه نمود. با این حال این تقسیم بندی بسیار کلی بوده و لزوما در مورد همه سگ ها صدق نمی کند.

مزایای سگ ماده

• گفته می شود که سگهای ماده بهتر از سگهای نر تربیت می شوند.
• سگهای ماده تمایل بیشتری به پذیرش دارند و منفعل تر هستند.
• گفته شده که سگهای ماده خونگرم تر هستند ولی این قضاوت عادلانه ای به نظر نمی رسد چون تمام سگهای که به خوبی و با ملایمت و مهربانی تربیت شده باشند با علاقه ای بدون شرط به شما پاسخ می دهند.
• این یک حقیقت است که سگهای ماده بهتر از سگهای نر ادرار خود را کنترل می کنند و برخی از آنها قادرند در صورت لزوم 10 تا 12 ساعت ادرار خود را کنترل کنند. در منزلی که در طول روز کسی در خانه نیست این یک فاکتور مهم برای انتخاب سگ به شمار می رود.

• آخر اینکه در پیاده روی روزانه سگهای ماده مثانه خود را سریعتر و به طور کامل تخلیه می کنند در حالی که تخلیه مثانه سگهای نر بیشتر به طول می انجامد زیرا ادراد خود را در مقادیر کم در مکانهای مختلف پخش می کنند (برای تعیین محدوده قلمرو).

معایب سگ های ماده

• هزینه عقیم کردن سگهای ماده بیشتر از سگهای نر است.

مزایای سگ های نر

• سگهای نر نگهبانان بهتری هستند چون احساس غلبه و اعتماد به نفس بیشتری دارند.

این تقسیم بندی بسیار کلی بوده و در اغلب موارد هر دو جنس سگهای نر و ماده می توانند حیوانات خانگی ایده الی باشند.

یک عامل دیگر در انتخاب جنس سگ، نر یا ماده بودن سگ فعلی خانواده است. زیرا احتمال بروز خشونت را در سگهای یک خانه کاهش می دهد.

دکتر مکرم

جعبه کمکهای اولیه برای سگهای خانگی که باید در منزل داشته باشید

همه ما در منزل جعبه ای حاوی داروهای ضروری داریم تا در مواقع اضطراری و زمانی که دسترسی به داروخانه یا پزشک مقدور نیست از آن استفاده کنیم. سگ ها نیز مانند تمامی موجودات زنده دچار بیماری ها و به خصوص مسمومیت هایی می شوند که در این مواقع زمان نقش مهمی در زنده ماندن و بهبود آنها ایفا می کند. به همین دلیل همواره باید جعبه ای از داروهای مورد نیاز سگ خانگی خود در دسترس داشته باشیم. هیچ یک از این داروها را نباید بدون مشورت با دامپزشک در اختیار سگ قرار دهید ولی وجود آنها در منزل کمک می کند که در مواقع اضطراری بتوانید تا رساندن سگ به دامپزشک با آغاز برخی از درمانها از وخیم تر شدن حال او جلوگیری کنید. داروهای مورد نیاز برای جعبه کمکهای اولیه سگ های خانگی عبارتند از:

پراکسید هیدروژن 3%

آشنا ترین کاربر برای پراکسید هیدروژن ضد غفونی زخم ها است که امروزه کمتر با این هدف مورد استفاده قرار می گیرد. هدف ما از نگهداری پراکسید هیدروژن 3% این است که این ماده به خوبی موجب بروز استفراغ در سگ می شود و در صورت بلعیده شدن داروها مسمومیت زا، مقادیر زیاد شکلات کاکائوئی و یا اجسام خارجی و مواد سمی می توان از آن برای القاء تهوع استفاده نمود. با این حال همیشه در چنین مواردی با دامپزشک خود مشورت نمایید چون در بسیاری از موارد بروز استفراغ می تواند خطرناک باشد و بسته به نوع ماده بلعیده شده، درمان می تواند متفاوت باشد. سگها تمایلی به خوردن این دارو ندارند و باید با استفاده از یک سرنگ بدون سر سوزن مقدار توصیه شده توسط دامپزشکتان را بخورانید. تاریخ مصرف دارو را همیشه در نظر داشته باشید زیرا هیدژن پراکسایدی که تریخ مصرف گذشته باشد معمولا خوب اثر نمی کند.

دیفن هیدرامین

یک نوع داروی ضد حساسیت و ضد خارش است که در موارد گزیدگی حشرات و زنبور ها و یا خارش محل تزریق واکسن و حساسیت ها بسته به وزن سگ و طبق نظر دامپزشک باید به سگتان بدهید.

قطره خوراکی دایمتیکون

این دارو ضد نفخ بوده و به خصوص در توله سگهای کمتر از 3 ماه کاربرد زیادی دارد. پیش از استفاده با دامپزشک خود مشورت کنید.

پماد آنتی بیوتیکی (نیتروفورازون)

پمادهای آنتی بیوتیکی برای درمان زخم های سطحی بسیار مناسب هستند. توجه داشته باشید که زخم های گاز کرفتگی و سوراخ شدگی با وجود اینکه بسیار کوچک هستند نباید ساده انگاشته شوند و تنها استفاده از پماد برای این گونه زخم ها و زخم های عمیق مناسب نیست زیرا این زخم ها با وجود کوچک بودن بسیار مستعد عفونت و ایجاد آبسههستند و نیاز به درمان آنتی بیوتیکی عمومی دارند.

گاز استریل و باند چسبی

در مواقع بروز زخم های خونریزی دهنده وجود لوازم مناسب برای کارگذاری بانداژ محکم بدر مواقع اضطراری و برای جلوگیری از ادامه خونریزی ضروری است. همواره تعدادی گاز استریل و چسب مخصوص پانسمان در منزل نگهداری کنید. پس از انجام پانسمان به دامپزشک مراجعه نمایید زیرا پانسمان دست و پای سگ ها باید با روش مناسب صورت گیرد تا از بروز آسیب ناشی از فشار زیاد جلوگیری شود.

سرنگ مخصوص خوراندن قرص

برخی سگ ها در خوردن قرص همکاری نمی کنند و ترفند پنهان کردن قرص در گلوله گوشت در موردشان قابل استفاده نیست. در این مواقع می توانید با سرنگ مخصوص خوراندن قرص به سگها بدون اینکه دست خود را داخل دهان سگتان ببرید قرص را بخورانید. این وسیله را می توانید از کلینیک ها و پت شاپ ها تهیه نمایید.